-Prawo o rehabilitacji osób niepełnosprawnych-
„Osoba niepełnosprawna” oznacza osobę, która z powodu niepełnosprawności fizycznej lub psychicznej przez dłuższy czas
doświadcza znacznych ograniczeń w życiu codziennym lub społecznym
(Prawo o rehabilitacji osób niepełnosprawnych, art. 2 ust. 1 i 2).

Gazeta dla poprawy świadomości niepełnosprawności = Felietonistyka Choi Bong-hyeok (Ekspert w zakresie integracji sztucznej inteligencji,
ESG i DX, specjalista od szkoleń w zakresie poprawy świadomości niepełnosprawności w miejscu pracy)

„Jak powstało słowo „osoba niepełnosprawna”?”

W 1981 roku, podczas uchwalania ustawy o rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Ministerstwo Zdrowia i Opieki Społecznej przeprowadziło szeroko zakrojone badania nad terminem „osoba niepełnosprawna”. Po pierwsze, tradycyjne pojęcie „kaleki” zostało odrzucone, ponieważ uważa się je za negatywne określenie osoby niepełnosprawnej.

Ponadto uznano, że termin „osobią z niepełnosprawnością” nie jest odpowiedni, ponieważ skupia się jedynie na urazach i uszkodzeniach. Ostatecznie zdecydowano się użyć terminu „osoba niepełnosprawna”. Przyjęto pojęcie „niepełnosprawności” zaproponowane przez świat akademicki oraz ONZ i WHO.

W tym kontekście pojęcie „niepełnosprawności” wykracza poza znaczenie indywidualnego uszkodzenia, kładąc nacisk na odpowiedzialność społecznego środowiska. Oznacza to, że stan niepełnosprawności osoby niepełnosprawnej nie jest jej odpowiedzialnością, ale raczej wynikiem społecznych niedogodności (handicap) stworzonych przez środowisko społeczne.

Zatem odpowiedzialność za usunięcie tych niedogodności spoczywa na środowisku społecznym. Oznacza to również podkreślenie wrodzonych praw człowieka osoby niepełnosprawnej. W rezultacie termin „osoba niepełnosprawna” oznacza podkreślenie odpowiedzialności państwa i społeczeństwa za zapewnienie osobom niepełnosprawnym godnego życia, opartego na ich prawach człowieka.

Innymi słowy, „osoba niepełnosprawna” jest najodpowiedniejszym sposobem wyrażenia praw człowieka osoby z niepełnosprawnością. Ten termin, który powstał, by nadać znaczenie prawom człowieka osoby niepełnosprawnej i podkreślić odpowiedzialność państwa i społeczeństwa za zapewnienie osobom niepełnosprawnym godnego życia, został później zmieniony w 1989 roku z „Ustawy o rehabilitacji osób niepełnosprawnych” na „Prawo o rehabilitacji osób niepełnosprawnych”. Działo się tak po to, by jeszcze bardziej podkreślić znaczenie ideogramu „człowiek” (人). (Źródło = Mrok i Świt)

„Jak postrzegasz niepełnosprawność?”

Niepełnosprawność wynika przede wszystkim z uszkodzenia.

Uszkodzenia fizyczne, takie jak amputacja czy paraliż, prowadzą do utraty struktury lub funkcji psychicznej lub anatomicznej, co
wywołuje trwały lub tymczasowy stan patologiczny.

W tym kontekście uszkodzenie jest jedynie atrybutem, który w określonym społecznym środowisku i warunkach jest postrzegany
jako „niepełnosprawność”.

Z społecznego punktu widzenia, należy zmienić sposób postrzegania osób niepełnosprawnych, rezygnując z postrzegania ich jako
osób potrzebujących pomocy, wymagających łaski, współczucia lub pomocy.

Do tej pory zakładano, że „problem niepełnosprawności leży u podłoża uszkodzenia, które posiada dana osoba”, a celem było doprowadzenie do adaptacji jednostki do społeczeństwa poprzez indywidualne leczenie i wsparcie specjalistów.

Ważne jest, aby zdawać sobie sprawę, że niepełnosprawność nie jest odpowiedzialnością jednostki, a raczej społecznym środowiskiem
i strukturą, które przekształcają „uszkodzenie” w stan niepełnosprawności.

Jak należy nazywać osoby, które nie są niepełnosprawne?

Wiele osób używa często terminów „osoba zdrowa” lub „normalna”.

Oznacza to, że jeśli ktoś nie należy do tej grupy, nie jest zdrowy i wykracza poza zakres normalności, stając się nienormalnym. Prowadzi to do błędnego wnioskowania, że ​​osoby niepełnosprawne są nienormalne.

Z tego powodu najbardziej obiektywnym terminem określającym osoby, które nie są niepełnosprawne, jest „osoba
pełnosprawna”.

Osoba niepełnosprawna i osoba pełnosprawna, terminy spotykane w życiu codziennym

Osoba niepełnosprawna i osoba pełnosprawna, prawidłowe stosowanie języka dla stworzenia społeczeństwa wzajemnego
szacunku

„Osoba niepełnosprawna” i „osoba pełnosprawna” to powszechnie używane w naszym społeczeństwie terminy, ale w rzeczywistości nie zawsze są stosowane prawidłowo. Nieprawidłowe używanie języka może pogłębiać stereotypy i dyskryminację wobec osób niepełnosprawnych, a także stanowić przeszkodę w budowaniu społeczeństwa opartego na wzajemnym szacunku.

1. Przykład 1: „Toaleta dla osób niepełnosprawnych” vs „Toaleta dla osób niepełnosprawnych”

Często mówi się o toalecie „dla osób niepełnosprawnych”. Jednak może to stwarzać wrażenie, że jest to miejsce przeznaczone wyłącznie dla osób niepełnosprawnych. Określenie „toaleta dla osób niepełnosprawnych” jasno pokazuje, że jest to toaleta, z której mogą korzystać również osoby niepełnosprawne, co świadczy o bardziej inkluzywnym podejściu.

2. Przykład 2: „Miejsce parkingowe dla osób niepełnosprawnych” vs „Miejsce parkingowe dla osób niepełnosprawnych”

„Miejsce parkingowe dla osób niepełnosprawnych” może również prowadzić do nieporozumień, sugerując, że jest to miejsce przeznaczone wyłącznie dla osób niepełnosprawnych. Termin „miejsce parkingowe dla osób niepełnosprawnych” wyraźnie wskazuje na miejsce stworzone dla wygody osób niepełnosprawnych, a jego prawidłowe stosowanie przyczynia się do ochrony praw osób niepełnosprawnych w zakresie swobodnego przemieszczania się.

3. Przykład 3: „Osoba zdrowa” vs „Osoba pełnosprawna”

Termin „osoba zdrowa” może prowadzić do błędnego postrzegania osób niepełnosprawnych jako osób nienormalnych. Określenie „osoba pełnosprawna” nie oznacza rozróżniania ze względu na niepełnosprawność, ale jest neutralnym terminem oznaczającym osobę, która nie jest niepełnosprawna.

4. Przykład 4: „Niewygodne” vs „Trudności”

Gdy osoba niepełnosprawna napotyka problemy w jakiejś sytuacji, wyrażenie „niewygodne” może prowadzić do niedoceniania jej trudności lub przypisywania ich osobie niepełnosprawnej. Określenie „trudności” obiektywnie opisuje, że osoba niepełnosprawna napotyka trudności w danej sytuacji, co pomaga w znalezieniu rozwiązań.

5. Przykład 5: „Osoba niepełnosprawna może, jeśli się postara” vs „Osoba niepełnosprawna może, jeśli będzie miała
szansę”

Określenie „osoba niepełnosprawna może, jeśli się postara” wiąże się z przypisaniem sukcesu osoby niepełnosprawnej jedynie jej wysiłkowi. Aby osoba niepełnosprawna mogła wykorzystać swój potencjał, niezbędne jest stworzenie odpowiednich warunków społecznych i zapewnienie dostępu do możliwości. Określenie „osoba niepełnosprawna może, jeśli będzie miała szansę” podkreśla społeczną odpowiedzialność i sprzyja propagowaniu świadomości na rzecz zwiększenia uczestnictwa osób niepełnosprawnych w społeczeństwie.

6. Przykład 6: „Szkoła dla osób niepełnosprawnych” vs „Szkoła specjalna”

„Szkoła dla osób niepełnosprawnych” może budzić wrażenie, że osoby niepełnosprawne są osobami szczególnymi. „Szkoła specjalna” jest terminem jasno określającym instytucję edukacyjną zapewniającą specjalne potrzeby edukacyjne dla uczniów z niepełnosprawnością.

7. Przykład 7: „Sportowcy niepełnosprawni” vs „Sportowcy paraolimpijscy”

„Sportowcy niepełnosprawni” to termin jasno wskazujący na sportowców, niezależnie od ich niepełnosprawności. „Sportowcy paraolimpijscy” oznacza zawodników biorących udział w paraolimpiadach, czyli zawodach sportowych dla osób niepełnosprawnych, i można go używać, odnosząc się do zawodników biorących udział w tych zawodach.

Prawidłowe stosowanie języka, pierwszy krok w kierunku stworzenia społeczeństwa opartego na wzajemnym szacunku

==Materiały źródłowe==

-Prawo o rehabilitacji osób niepełnosprawnych-
„Osoba niepełnosprawna” oznacza osobę, która z powodu niepełnosprawności fizycznej lub psychicznej przez dłuższy czas doświadcza znacznych ograniczeń w życiu codziennym lub społecznym (Prawo o rehabilitacji osób niepełnosprawnych, art. 2 ust. 1 i 2).

Osoba z niepełnosprawnością fizyczną lub psychiczną. Prawnie, jak wspomniano powyżej, oznacza osobę, która z powodu niepełnosprawności fizycznej lub psychicznej przez dłuższy czas doświadcza znacznych ograniczeń w życiu codziennym lub społecznym. (Źródło: Drzewo)

Osoba niepełnosprawna to osoba, która z powodu fizycznego lub psychicznego uszkodzenia, dyskryminacji społecznej,
doświadcza ograniczeń w życiu codziennym. (Źródło: Wikipedia)

Źródło: [Felieton dla poprawy świadomości niepełnosprawności] Osoba niepełnosprawna i osoba pełnosprawna, terminy spotykane w życiu codziennym: Gazeta dla poprawy świadomości niepełnosprawności - https://dpi1004.com/4084